Ziekenzalving
| De
Ziekenzalving of het Heilig Oliesel, sinds de tijd van Petrus
Lombardus "extrema unctio" (Laatste Oliesel) genoemd, is een sacrament
dat troost en heling schenkt aan ziel en lichaam van diegenen die door
ernstige ziekte of lichamelijk lijden getroffen zijn of zich in
stervensgevaar bevinden. Voor de rechtmatige bediening ervan moet er
sprake zijn van een zeker levensgevaar. Het is geen "ouderenviering".
Men moet er zwaar ziek voor zijn om het geldig te kunnen ontvangen.
De theologie sinds Vaticanum II legt om
pastorale redenen de nadruk op genezing, om te zorgen dat we niet al
bij voorbaat uitgaan van de gedachte dat degene die dit sacrament
ontvangt, ook wel zal sterven. We moeten Christus in de eerste plaats
zien als bron van leven en genezing. |
|
|
Het Oliesel beurt geest en lichaam op,
vergeeft de zonden waarmee de ziel bezwaard mocht zijn, geneest de
ziekte of geeft moed om het sterven onder ogen te zien. Wanneer de
zieke door zijn toestand niet meer in staat is een biecht uit te
spreken, dan vervangt dit sacrament de absolutie. Dat is ook de reden
waarom het een sacrament is dat alleen door een priester kan worden
toegediend, en door niemand anders. |
|
